Het is al weer tijd voor de laatste fitspiration van dit jaar. Ik denk wel één van de meest gelezen rubrieken op Way of Health. En terecht ook al zeg ik het zelf. Maar voor deze laatste editie wijk ik een beetje af van het concept. Normaal gesproken maak ik ruimte voor de verhalen met een randje. Zoals bijvoorbeeld Annemiek die haar anorexia om wist te buigen naar een fitte levensstijl. Of Miriam die na 2 herseninfarcten 34 kilo af wist te vallen. Vandaag wil ik mijn verhaal met je delen. Of beter gezegd. Wil ik inspelen op de vragen en vooroordelen waar ik op zeer regelmatige basis mee word geconfronteerd. Iets waarvan ik denk dat het herkenbaar zal zijn voor velen van jullie. En hoe handig is het om deze vragen voortaan niet meer te hoeven beantwoorden maar ik mensen kan verwijzen naar deze blog. Misschien heb je er zelf ook wel iets aan. Hoe dan ook, laten we beginnen.
Je bent zo dun, dat is toch niet meer gezond?!
Ik gok dat dit het meest gehoorde vooroordeel is wat ik kan bedenken. Mensen vinden me dun. Ik heb zelfs al eens de opmerking “ultra dun” horen vallen. Laten we met wat feitjes gooien om dit vooroordeel te ontkrachten. Niet omdat ik vind dat ik mezelf moet verantwoorden overigens. Ik vind het alleen enorm hinderlijk dat mensen zo snel oordelen terwijl iemand een gezond gewicht heeft.
Ik ben 1,73 meter lang en weeg as we speak 66 kilo. Voor een vrouw van mijn leeftijd (32) betekend dit dat ik een BMI heb van 22. Ook wel een gezond gewicht genoemd. Ondergewicht heb je volgens de BMI index pas bij een BMI lager dan 18,5. Overgewicht vanaf een BMI van 25. Need to say more? Daarnaast vind ik mijn gewicht niet eens interessant en focus ik me juist op wat gezond is voor mijn lichaam. Kom ik gelijk op het volgende punt.
Het is niet gezond hoe jij bezig bent met eten!
Ik neem je even mee naar 2015. Ik woonde toen ook al samen met Cerezo en de frituurpan was één van onze beste vrienden. Net als de zakken Lay’s en de repen Toblerone. Avondeten op? Snack time! Sporten? Wat is dat? Ik vulde mijn avonden met eten en hangen op de bank. Ik was altijd moe en zo lui als wat (oke, dit zit misschien wel een béétje in mijn aard..). Al dat eten en gebrek aan beweging begon zijn tol te eisen. Mijn standaard maatje 29 en maatje S zaten toch niet meer zo lekker. Sterker nog: shoppen werd noodzakelijk. Oeps.
Laat ik eerlijk met je zijn: ik ben gek op eten. Maar mijn genen laten dit helaas niet onbeperkt toe. Toen begin 2016 de knop om ging woog ik 75 kilo. FYI: mijn BMI was destijds 25. Overgewicht. Ik besloot mijn leven radicaal om te gooien. Alle ongezonde voeding ging de deur uit, inclusief de frituurpan. Ik begon weer met sporten en stopte ook nog maar even met roken. Als je toch bezig bent, dan gelijk maar goed.
Om fitter te worden en van de overtollige kilo’s verlost te raken moest er natuurlijk wat gebeuren met mijn voedingspatroon. 80% van je progressie komt namelijk voort uit de juiste voeding. Ik ben daar dus inderdaad veel mee bezig. Ik plan mijn maaltijden vooruit, weet precies wat mijn lichaam nodig heeft en uit welke bronnen ik dit moet halen. Met bijna 10 kilo lichter en een sportschool abonnement rijker voel ik me fitter en energieker dan ooit. Is dat ongezond? Eerlijk? Ik weet voor 100% zeker dat mijn levensstijl voorheen véél ongezonder was. En mocht je je afvragen of ik wel eens cheat? Vraag het Cerezo, die zal je met een lach op zijn gezicht vertellen dat ik dat nog steeds héél goed kan.
Heb je niets beters te doen dan je voeding plannen en te sporten?
Really? Ik werk 40 uur per week in loondienst. Heb een uur reistijd per dag. Run een blog. Een webshop. Heb een vriend, een konijn, een huishouden en wil toch minstens 4 keer in de week sporten. Natuurlijk heb ik genoeg andere dingen te doen. Maar weet je wat de truc is? Dingen doen die je leuk vindt. Ik vind sporten leuk. Ik vind de progressie die ik daarmee boek leuk. En die progressie is grotendeels afhankelijk van mijn voeding, dus mijn voeding plannen vind ik ook leuk. Inmiddels ben ik er zo bedreven in dat het me maximaal een kwartier per week kost, dus waar hebben we het eigenlijk over. Toch? Het sporten is natuurlijk een ander verhaal, dit kost me toch minstens een uur per training. Maar het is ook mijn uitlaatklep en ik krijg er juist energie van na een lange dag op kantoor. Dus heb ik niets beters te doen? Ik kan 1001 andere dingen bedenken, maar het hoeft niet. Ik vind dít namelijk leuk.
Maar als je gezond bent, hoe kun je dan ziek worden? Jij moet toch wel een super weerstand hebben?
Misschien is dit het enige vooroordeel wat ik enigszins kan begrijpen. Met de nadruk op enigszins. Ik begrijp namelijk dat mensen heel zwart-wit denken. Jij eet gezond, dus je bént gezond en dus nooit ziek. Was het maar zo simpel, dan had de wereld een probleem minder. Ik eet inderdaad gezond. De vitaminen en mineralen die ik niet voldoende binnen krijg neem ik in de vorm van supplementen. Maar dit is natuurlijk geen garantie om nooit meer een verkoudheid of griepje te krijgen. Nu ik dit typ moet ik eigenlijk een beetje lachen over de kortzichtigheid van mensen. Zeg eerlijk, dit klinkt toch bijna té dom?! Ik word net als ieder mens verkouden, ook heb ik wel een griep, ik ben tenslotte maar een mens. Als ik ziek word is het wel minder heftig dan een aantal jaar geleden. Mijn lichaam is blijkbaar toch iets meer in staat om de strijd aan te gaan met een virus of bacterie. Maar verder, hoe gezond ik ook eet en leef, I’m only human.
Ben je nou nooit eens tevreden?
Van deze krijg ik intense jeuk. Iedere keer weer. Dat ik ervoor heb gekozen gezonder te gaan leven heeft niets te maken met niet tevreden zijn met jezelf. Althans, niet in mijn geval. Ik ben nog steeds dezelfde Linda met dezelfde maniertjes en dezelfde grapjes. Het enige verschil is dat ik bewust de keuze heb gemaakt om gezonder door het leven te gaan. Dat ik in dat proces wat kilo’s ben verloren is mooi meegenomen. Dat ik me door mijn keuzes fitter en energieker voel ook. Ik zit een stuk lekkerder in mijn vel en voel me in deze shape inderdaad wel iets zelfverzekerder dan met de 10 kilo extra. Maar dat is nooit het doel geweest.
In een proces als dit is het wel zo dat je je doelen vaak bijstelt. Oorspronkelijk wilde ik gewoon gezonder zijn en fitter worden. Wanneer je ziet wat voeding en sporten met je lichaam kan doen begint het interessant te worden. Ik wil graag zien waar mijn lichaam toe in staat is. Dat is dan ook de reden waarom ik keihard aan het knallen ben in de sportschool en mijn voeding daar op aanpas. Om mijn spiermassa te zien groeien. Om droger te worden. Ik vind spierdefinitie in een vrouwenlichaam super mooi. Niet te overdreven, ik hoef geen super laag vetpercentage om een bikini fitness look te krijgen. Dat is overigens ook niet per se heel erg gezond.
Maar om antwoord te geven op de vraag: ik ben super tevreden. Ik ben tevreden met de resultaten die ik al heb geboekt. Ik ben trots op mezelf dat ik dit voor elkaar heb gekregen en op mijn wilskracht. Dat ik dan nog steeds een doel voor ogen heb heeft daar in mijn ogen niets mee te maken. Haal ik het niet, dan is het ook goed.
Nog meer?
Dit was slechts een greep uit alle vooroordelen die ik naar mijn hoofd krijg. Mocht je het nou leuk vinden om me er met nog een paar te confronteren. Be my guest. Andere vragen mag je natuurlijk ook kwijt. Laat hieronder dan een reactie achter.
