Daar zit je dan. Anno 2017 op de bank na een dag hard werken aan je eigen onderneming. En dan gaat mijn telefoon melding voor Instagram en zie ik de melding van Way of Health.
“Hey! Wat een enorme inspiratie ben jij zeg!”.
Het is altijd tof om dit soort berichten te ontvangen, maar ook is het elke keer weer gek. Ben ik een inspiratie? Ik doe gewoon mijn eigen ding en toch bereik ik mensen. Ik heb geen 10K+ volgers maar toch weten mensen mij te vinden. Zo kreeg ik laatst uit het niets van de voor mij onbekende Anna Ross het volgende bericht:
“ Hi Michael, thank you for being an inspiration for people like my husband – after loosing his leg he sees that his normal life is over but me being able to show him photos and movies of people like you, really makes him feel better. Thanks for being there and thanks for adding us as friends. Anna and Thomas “
Dat is toch vet! Ik ken haar niet en toch doe ik iets goed. Het gebeurt en ik weet nog steeds niet zo goed wat ik er mee moet doen. Maar als ik in 1995 wist wat mij vandaag de dag allemaal overkomt dan liep ik de hele dag met een big smile rond, ondanks de ellende die mij is overkomen.
Ik mis mijn rechterbeen omdat ik in 1995, 1998 en 2001 kanker kreeg inclusief 3 amputaties. Ik ben nu 35 jaar en loop niet met prothese. Ik heb wel uitstapjes gemaakt naar een rolstoel, prothese en een ubervette Segway maar het maakte mij niet gelukkiger. Achteraf was al dat moois zoals een Segway eerder een tijdelijke vlucht om niet te gaan sporten dan dat het echt hielp.
In 2014 woog ik ruim 92 kilo, besef daarbij dat 1 been gemiddeld 12 kilo weegt. Ik had geen motivatie en al zeker geen energie meer om te vechten. Waarvoor leef ik nog en wat wil ik überhaupt bereiken. Ik had een reclame bureau waar ik de hele dag op mijn luie reet zat en een trippelstoel om me te verplaatsen. Dat is net zo erg als dat je zegt ik zit op voetbal maar wel in het doel. Je doet veel maar ook weer niet.
Ik wilde mijn leven terug en weer genieten van mijn gezin en familie. Dat moment van inzien was in 2014. Ik kwam in aanraking met team NO-Limits ( Nu @dutchadaptives) het ambassadeurs team van het revalidatiefonds.
Dit team bestond toen nog uit 3 personen en ik was nummer 4. Samen deden zij mee aan obstacle runs zoals Strong Viking en Mud Masters om te laten zien dat je handicap geen beperking hoeft te zijn. Dat wilde ik ook. Hoe vet zou het zijn als ik met mijn gewicht en handicap een obstacle run kan uitlopen. Ik wilde af van mijn slechte gewoontes en mijn familie laten zien dat ik het kon. Ik wilde laten zien dat ik weer de oude Mike kon zijn.
Een aantal maanden later deed ik mee met mijn eerste Mud Masters met mijn familie langs de lijn en mams aan de finish. Ik deed mee met de 5 kilometer en liep dit in meer dan 3,5 uur op krukken.
Even voor de duidelijkheid: ik was dik, kon amper klimmen en deed 15 minuten over het beklimmen van een muur van 2,5 meter. Maar na het halen van de finish wist ik het. Dit is mijn sport en dit ga ik de rest van mijn leven doen. En al die 10.000 mensen op het parcours die je onderweg aanmoedigen was één van de redenen om dit nooit meer los te laten.
Ik ben soms best drastisch maar dit keer moest het. Ik deed mijn Segway weg, stopte met mijn reclamebureau en ging eerst eens goed nadenken wat ik nu echt wilde. Ik deed veel aan sport en werd fitter en fitter. Ik deed niks anders dan genieten van het gezelschap van mijn vrouw, mijn familie, mijn vrienden en mijn dochter. Ik deed steeds meer en vaker mee aan unieke challenges en daarmee inspireerde ik ook steeds meer mensen. In al die tijd ben ik enorm snel geworden met het rennen op krukken en de bevestiging kwam tijdens de Spartan Race Nederland waar ik samen met Team Reebok en mijn bedrijf Tough Ground als ambassadeur aanwezig was.
In 2014 liep ik de Mud Masters 5km in 3,5 uur en nu in 2017 liep ik de Spartan Race 7km in 1,5 uur door de duinen van IJmuiden. Het jaar 2016 was mijn beste jaar met de vetste challenges tot nu toe waar ik o.a. in Frankfurt de 24 km EK OCR Journey Men liep in 7,5 uur. Mee deed aan Ninja Warrior Nederland als eerste deelnemer met een beperking. Zette ik een wereld record op mijn naam als snelste man ter wereld op de 5 km met 1 been in 38,40 en beklom ik de hoogste berg van Schotland (de Ben Nevis) in iets minder dan 10 uur om geld op te halen voor kanker onderzoek. Ik wil zeker niet opscheppen maar meegeven dat als je een doel hebt alles mogelijk is.
Ik wist het nu zeker. Ik wilde andere inspireren en motiveren om ook in beweging te komen door middel van Obstacle Running. Als het mij zoveel heeft gebracht dan moet dat bij anderen toch ook werken. Samen met mijn beste vriend en huidige compagnon bedachten we in 2015 het plan Tough Ground waar CrossFit en OCR workouts worden gecombineerd en ook nog geschikt is voor adaptive sporters. Ons plan kreeg de kans om samen met de Bart de Graaff Foundation te worden opgestart. De Bart de Graaf foundation helpt jongeren met een levensbepalende aandoening met het starten van een onderneming. Helaas merk ik nog altijd dat de kanker van toen ervoor zorgt dat banken sneller NEE zeggen. De Bart de Graaff foundation zet de deuren op een kier waardoor er wel weer kansen zijn.
In 2017 was de kogel door de kerk en na ruim 2,5 jaar hard werken aan het plan Tough Ground was het zover. Ik haalde mijn CrossFit level 1 trainers certificaat en FitVak diploma en als klapper opende ik samen met mijn maatje begin oktober mijn eigen sport onderneming in Almere. Een plek waar mensen kunnen groeien. Een plek waar CrossFit en OCR worden gecombineerd en toegankelijk is voor mensen met een beperking.
Ik heb mijn leven in 2014 compleet omgegooid en met resultaat. Ik weeg nu iets minder dan 76 kilo en ben momenteel drukker dan ooit met het laten slagen van mijn sportlocatie Tough Ground. Mijn eerst volgende challenge, de halve marathon op de Chinese Muur, staat gepland voor 2019. Ik ben gezonder dan ooit en leef weer.
“If someone offers you an amazing opportunity and you’re not sure you can do it? Say yes, then learn how to do it later” –Richard Branson
Thanks voor het lezen en wie weet tot snel.
Sportieve groet
Michaelrobbert Brans
You are the best ginger