You know what time it is! Fitspiration time! Vandaag geef ik het woord aan Chantal die je mee gaat nemen in haar weg naar de Open Brabantse Kampioenschappen die vandaag gehouden worden. Ik ga sowieso keihard voor haar duimen want ik gun het haar zo om te winnen. Wanneer sport je leven is, je ermee opstaat en ermee naar bed gaat dan verdien je niets anders dan winnen. Mocht je benieuwd zijn naar wat Chantal te vertellen heeft lees dan snel verder.
Wie is Chantal?
Laten we bij het begin beginnen, ik ben namelijk sinds mijn 9e vegetarisch en heb zelfs een periode veganistisch geleefd wat ik overigens wel heel moeilijk vond. Ik leefde voornamelijk van soja bonen, 15 jaar geleden was er niet veel keus daarin of het was onbetaalbaar. Na de jaren deed het me heel goed! Want door vegetarisch te gaan eten gaat er een hele nieuwe wereld voor je open. Andere soorten keukens en producten waar je nog nooit van gehoord hebt komen voorbij. Lupine bijvoorbeeld, een eiwitrijk plantje, seitan en kikkererwten, kennen jullie dat? Wellicht nu niet meer te missen, maar destijds kende ik het allemaal niet als vleesvervangers hoor.
Allergie
Destijds leefde ik dus veel van sojabonen, ik sportte namelijk veel en wilde mijn eiwitten hoog houden. Zoals je misschien wel weet bevat soja veel eiwitten, maar ook veel nikkel. Ja, dat laatste wist ik niet. Door een overschot aan nikkel binnen te krijgen heb ik een hele vervelende allergie ontwikkeld. Door die allergie (zoek maar eens op wat een nikkelallergie inhoudt) ben ik noodgedwongen weer vlees gaan eten. Ik had geen keus.
Het fanatieke sporten (fitness, yoga en body balance) wilde ik uiteraard blijven doen op de gezonde manier, goed eten dus. Langzaam ben ik dus begonnen met vlees eten. Eigenlijk eerst met vis die onherkenbaar was, zo’n gegratineerde versie voor in de oven. Kokhalzen deed ik. Neus dicht, alles. Huilen. “Arme dieren!” Ja, ook zielig visje ja. Langzaam aan bouwde ik het op en vond het stiekem toch wel gewoon lekker. Erg vond ik dat. Ik besloot vlees, vis en vegetarisch te combineren en kon daarin een hele mooie balans vinden.
Bikini fitness
Op mijn 20e ontdekte ik bikini fitness. Ik werd lid van een Amerikaans blad “Oxygen Magazine” en volgde topatleten in deze sport. Ooit, voor mijn 30e, wilde ik dit (eigenlijk vegetarisch) doen. En ja hoor, toen ik bijna 30 werd melde ik me aan voor mijn eerste wedstrijd. Het was mega spannend en had geen idee wat me te wachten stond. Maar ik moet en zal op dat podium voor mijn 30e. Wat denk je, in maart draaide ik op mijn 29e mijn eerste wedstrijd JBC 2016! Ik werd vol trots 6e! Helaas was het voor mij vegetarisch niet haalbaar. Wel weinig vlees en veel vis.
Nu ben ik weer meer dan een jaar verder. Een wedstrijd kost veel energie, tijd en geld. Ik heb anderhalf jaar flink doorgetraind, op een natuurlijke manier gebouwd en lekker tijd doorgebracht met familie en vrienden. Want veel mensen vergeten dat zo’n wedstrijd je sociale leven flink kan beïnvloeden. Het is echt zo. Vorig jaar besloot ik om m’n shape toch weer te willen verbeteren. Ik wil toch nog 1x het podium op voor een podiumplaats! Top 3! Jawel, ik ben lekker competitiegericht.
Tegenslag
Het afgelopen jaar zijn er 3 sponsorships op mijn pad gekomen. Wat een enorme waardering van 3 hele mooie bedrijven. Ik voelde me vereerd. Zo werk ik samen met MFit (sportkleding), RoyalFitWear (wedstrijdbikini) en Gymqueen (supplementen). Daarnaast kwamen er nog een paar mooie bedrijven op mijn pad die mij ook nog een steuntje in de rug hebben gegeven. Voor beauty, nagelverzorging etc. Allemaal voor m’n wedstrijd. Enorme steun. Ik zou vorig jaar meedoen aan de AtlasCup. Ik had het helemaal besloten. Maar vorig jaar augustus/september kregen wij zwaar nieuws in de familie. Mijn moeder is stervende, mijn wereld stortte volledig in. We hebben alles op alles gezet om haar laatste maanden nog zo mooi mogelijk te maken. Je gelooft het niet maar zij wilde dat ik doorging. Podium op. Wilde me zien stralen. Ik wilde dit voor haar doen! Nam iedere dag m’n tas mee met voeding naar het ziekenhuis of waar ik ook was. Maar je begrijpt misschien wel dat het voor mij geen optie was. Ik stopte ermee en ieder minuut die ik aan haar kon besteden wilde ik aan haar besteden. Ik at 9 van de 10 keer goed en bleef wel trainen. Ze supporte me notabene nog steeds. Ze ging zelfs mee om mijn bikini te ontwerpen. We kozen voor een spirituele kleur met haar sieraad erin. Mocht het me lukken weer op het podium te staan dan draag ik haar op mijn hart. Op 16 april 2017 sloeg het noodlot toe en is onze lieve moeder in ons bijzijn gestorven.
De wedstrijd
Nu maak ik mijn belofte aan haar waar en sta ik vandaag in teken van haar op de Open Brabantse Kampioenschappen met hulp van Team Chabot in mijn laatste 3 weken en steun van Sportschool IJsselmonde en FoxGym. Ik ben een nuchter persoon en dat zal ik ook altijd blijven. Alles wat er gebeurd om je heen is een fase van veel leren en doorzetten. Kracht putten uit alles wat op je pad komt.
En na vandaag pak ik mijn vega leventje al boomknuffelend en als healthy foodie zijnde weer op.
Dankjewel voor het lezen! En wie weet kom ik snel weer terug met een lekkere vega proteïne bar of mijn welbekende pindabites.
Liefs, Chantal
Wauw wat een mooi verhaal…???