Misschien heb je het meegekregen, maar misschien ook niet en ben je nu enigszins verrast na het lezen van de titel van deze blog. Ben ik vegan? Nee. Ben ik grotendeels vegan gaan eten? Ja. Vorige maand keek ik samen met Cerezo de documentaire What the Health en raakte ik geïnspireerd. Nu is deze documentaire wel een vorm van propaganda voor het veganisme en dat is ook precies de reden dat ik alles even heb laten bezinken en alle pro’s & con’s voor mezelf op een rijtje heb gezet. Ik geloof namelijk wel dat plantaardige voeding goed is voor je lichaam, maar als vegan word je ook snel geconfronteerd met veel soja producten die volgens verschillende onderzoeken ook niet al te gezond voor je zijn. Vlees at ik al bijna niet meer, dus dat was niet zo’n punt. Je merkt het al, genoeg stof om over na te denken.
En dat is precies wat ik een aantal weken lang heb gedaan. En er waren nog wel meer vraagstukken. Wat ga ik eten tijdens de lunch (moeilijke eter)? Kan ik wel genoeg variëren? Waar moet ik mijn kwark mee vervangen (ik lust geen soja yoghurt/kwark)? Ga ik mijn grote liefdes kaas en eieren niet heel erg missen? Uiteindelijk hakte ik de knoop door en besloot grotendeels plantaardig te gaan eten. 75% plantaardig, 25% dierlijk. Noem me een sukkel, maar ik kan gewoon geen afscheid nemen van mijn kwark, kaas en eieren. En ik geloof dat wanneer ik deze verhouding aanhoudt ik mijn lichaam nog steeds een groot plezier doe.
Nu is het zo dat ik in principe gewoon gezond ben. Ik heb geen overgewicht, ik heb een gezond BMI, ik heb geen last van mijn cholesterol, ik heb een normale bloeddruk en ik heb geen last van hart- en vaatziekten. Maar dat ik dit nu niet heb betekent natuurlijk niet dat ik er daarom niet op hoef te letten. Alle bovengenoemde welvaartsziekten (laten we ze zo maar samenvatten) komen namelijk minder voor bij mensen die plantaardig eten. Daarnaast is er een kleinere kans op diabetes type II en schijnt het zo te zijn dat plantaardig eten de kans op bepaalde types van kanker kan verlagen. Of dat nou ook echt zo is laat ik in het midden, maar plantaardig eten kan in ieder geval absoluut geen kwaad.
Maar hoe bevalt het? Over het algemeen eigenlijk best wel prima. Er zijn dagen dat ik volledig vegan eet en dagen waarbij 1 of 2 maaltijden niet helemaal vegan zijn. Dan staat er bijvoorbeeld kwark op het menu of heb ik zin in quesadilla’s met mozzarella. Ik vind dat dat dus ook gewoon moet kunnen. Misschien dat er ooit een dag komt dat ik de overstap naar volledig plantaardig eten ga maken, maar voor nu vind ik dit de fijnste manier. De producten die ik het meest gebruik heb ik vervangen voor vegan varianten. Denk hierbij aan crackers, eiwitpoeder, hagelslag (die ik dan in mn non-vegan kwark doe ;-)), mayonaise, ontbijtgranen, etc. Daarnaast let ik wel wat meer op de ingrediëntenlijstjes voordat ik iets in mijn winkelwagentje mik, wanneer het vegan kan en ik het lekker vind kies ik wel liever daarvoor. Het enige stukje wat ik lastig vind is mijn recepten. Hiervoor gebruik ik toch heel vaak eieren en de pogingen die ik heb gedaan om die te vervangen voor appelmoes of chiazaad met water zijn nog niet heel erg geslaagd. Maar in feite past dat stukje ook gewoon in die 25% natuurlijk.
Ik voel me er verder niet anders bij. Niet fitter of gezonder of iets. Of dat komt omdat ik maar gedeeltelijk vegan eet weet ik niet. Misschien merk je met een gezond lichaam ook gewoon geen verschil en is het meer een lange termijn ding. In de documentaire What the Health vond ik dit dan ook een beetje overtrokken. Er werd gebruik gemaakt van het verhaal van 2 proefpersonen. De één had behoorlijke klachten vanwege obesitas en kon niet zonder zuurstof. De ander had zodanig last van reumatische artritis dat ze amper kon bewegen. Beiden slikten ze enorm veel medicatie iedere dag. De makers van de documentaires hebben beide dames 2 weken op een vegan dieet gezet (wat ze precies hebben gegeten weet niemand) en na deze 2 weken gaan ze opnieuw bij de dames langs. De ene dame kon zonder zuurstof en zonder haar medicatie en voelt zich herboren. De andere dame kon zonder medicatie en rollator ineens een wandelingetje maken door de wijk. Ik word daar altijd een beetje sceptisch van. Op deze manier wordt het veganisme als een soort wondermiddel neergezet en wondermiddeltjes bestaan nou eenmaal niet. Begrijp me niet verkeerd hoor, als het écht zo is dat deze mensen in 2 weken van hun gezondheidsproblemen waar geen arts raad mee weet af zijn door plantaardig te eten dan is dat geweldig. But I don’t know. Het klinkt te makkelijk.
Anyway, deze documentaire is een dikke vette aanrader, eye opener en ook een kleine bron van irritaties. Dus als je Netflix hebt zou ik hem zeker even aanzetten. Of ik je vegan eten aanraad? Dat moet je vooral helemaal zelf weten! Ik kan jou niet vertellen wat goed is voor je, die keuze moet je helemaal zelf maken. Ik heb deze keuze ook niet gemaakt uit het oogpunt van dierenleed en de bio industrie, maar echt puur en alleen op basis van de gezondheidsvoordelen die het kan hebben. Dat het er dan ook nog voor zorgt dat er wat minder kippetjes mishandeld worden voor de 10 eieren die ik normaal eet in een week is een goede bijkomstigheid.
Eet jij vegan? En bevalt het je goed of heb je net als ik wat moeite met kwark, kaas en eieren? Let me know in the comments below!
Volg jij me al op Facebook, Instagram & Youtube?
